حب فى المزرعة Romance on the Farm | | الحلقة 3 | iQIYI Arabic
[รายการนี้มีคำบรรยายภาษาไทย] [ฟาร์มรักนักปลูกผัก] [ตอนที่ 3] ในเมื่อคนตระกูลซุนกล้าลักพาตัวข้า ย่อมต้องมาหาเรื่องอีกแน่ แทนที่จะรออยู่อย่างนี้ ไม่สู้คิดหาวิธีแก้ไขเองซะเลย คนตระกูลซุนมีอิทธิพลมาก พวกเราแค่สามคน จะมีวิธีอะไรได้ ยังไม่ทันได้คิดเลย ก็บอกว่าไม่ได้แล้ว เช่นนั้นก็ได้ เจ้าไปเป็นเหยื่อ ล่อให้ตระกูลซุนติดกับ ตระกูลซุนเป็นคหบดี ที่มีกิตติศัพท์ในท้องถิ่น ต่อให้พวกเราเข้าไปแหกปาก ในตำบล ก็ไม่มีใครเชื่อหรอก หรือต่อให้เชื่อ ซ้ำไม่มีหลักฐาน ก็ไม่มีใครกล้าแตะต้องพวกเขาอยู่ดี ยกเว้น ทำให้ผู้อาวุโสตระกูลเหลียน กับเหล่าทางการได้เห็นด้วยตัวเอง แต่วิธีนี้ ต้องให้เหลียนม่านเอ๋อร์เป็นเหยื่อล่อ เพื่อล่อให้ตระกูลซุนติดกับ เจ้า… เจ้าจงใจถูกข้าจับตัว ถูกต้อง ข้าได้ทำเครื่องหมายตามเส้นทางแล้ว คนของทางการ จะมาถึงในทันที ฝันไปเถอะ วันนี้เจ้าหนีไปไหนไม่รอดแล้ว สู้กันแล้ว สู้กันแล้ว จะทำอย่างไรกันดี ไม่ได้ ข้าต้องช่วยม่านเอ๋อร์ มิฉะนั้น คงต้องถูกใครต่อใครนินทาได้ ว่าพวกเราตระกูลเหลียนไม่มีคุณธรรม นี่ข้ายังไม่ตายนะ เจ้านั่งลง ใจเย็น ท่านพ่อ ๆ ตาแก่บ้าเอ๊ย เมียจ๋า ปกป้องท่านแม่ด้วย ข้ากลัว
เจ้าสอง คนเยอะ ถือไว้ เดี๋ยว ไป ดูแลท่านแม่ให้ดี โส่วอี้ โส่วอี้ โส่วอี้ ขืนเรียกอีกเดี๋ยวได้จบเห่กันพอดี หยุด เจ้าสอง ท่านพ่อ รอให้คนของทางการมาก่อนดีกว่า ช่วยม่านเอ๋อร์ เสิ่นนั่ว ไฉนคนของทางการยังไม่มาอีก เหลวไหล นายท่านซุนคือผู้ใจบุญชื่อเลื่อง ของอำเภอชิงเฟิงนะ เจ้าจะมาใส่ร้ายปากเปล่า โดยไม่มีหลักฐานได้อย่างไร ออกไป ใต้เท้า ห้ามเสียมารยาท เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับความเป็นความตาย ขอใต้เท้าโปรดตรวจสอบด้วย ใต้เท้า พอแล้ว ๆ ๆ พอแล้ว ปล่อยข้า ร้อนเหลือเกิน ๆ ๆ ปล่อยข้า ปล่อยข้า ข้าไม่เล่นแล้ว ไม่เล่นแล้ว ข้าไม่อยากถูกเผาตาย [ระบบแสดงผล] [หาเงินได้หนึ่งพันตำลึงหรือไม่ก็ตาย ถึงจะออกจากระบบได้ หากตายก็เท่ากับแพ้ เงินรางวัลเท่ากับศูนย์] ข้ามีหนึ่งพันตำลึงเสียที่ไหนเล่า แล้วยังมีแค่ออกจากเกมได้ ต่อเมื่อถูกเผาตายอีก แล้ว… แล้วยังมีวิธีอื่นอีกไหม ขืนเป็นแบบนี้ต่อไป ทุกคนจะตายเอานะ [รักษาตัวด้วย] ไป
หลีกไป หลีกไปให้หมด เมียจ๋า ม่านเอ๋อร์ เข้ามาสิ บังอาจตบหน้าข้าหรือ เสิ่นนั่ว เสิ่นนั่ว เจ้าไม่เป็นอะไรนะ ไม่เป็นไร ก็แค่ยังมีพิษตกค้างน่ะ คนเยอะเกินไป เจ้าสู้ไม่ได้หรอก เจ้าไปก่อน พวกเขาต้องการตัวข้า ในเมื่อรับปากแล้วว่าจะปกป้องเจ้าให้ปลอดภัย แล้วจะทิ้งเจ้าไว้และหนีไปได้อย่างไร ลูกผู้ชายตายก็ตาย ไม่เห็นต้องพูดพร่ำ ก็แค่นึกไม่ถึงว่า วันนี้จะตาย ด้วยน้ำมือพวกสารเลว เสิ่นนั่ว หยุดนะ ทางการทำคดี เลิกสู้กันได้แล้ว คนนอกหลบไปให้หมด เร็ว ตามไป วางของลงให้หมด หลีกไปให้หมด อย่าขยับ เสิ่นนั่ว หยุดนะ ๆ อย่าหนี หยุดนะ วางลงให้หมด ไม่เป็นอะไรนะ ไปเร็ว คนของทางการมาแล้ว ม่านเอ๋อร์ปลอดภัยแล้ว ใช่แล้ว ไปเถอะ – ไป – ไป ๆ ๆ รีบไปกัน เป็นหนี้บุญคุณข้าแล้วนะ บัญชีพวกนั้นบนกำแพง อย่าลืมฆ่าทิ้งด้วยล่ะ นี่มันเวลาไหนแล้ว
ยังมีอารมณ์มาพูดเรื่องพวกนี้อีก หากจะพูด ก็ไปขอบคุณทหารที่มาช่วยพวกนั้นเถอะ ดูแล้วคนพวกนี้ เหมือนจะไม่ใช่ทหารช่วยเหลือตัวจริง อะไรนะ วันนี้เป็นเวรของหัวหน้าสายตรวจจ้าวไม่ใช่หรือ ไฉนไม่เห็นเลยเล่า เจ้าเป็นขอทานบนถนนหย่งฝูไม่ใช่หรือ ข้าเคยเห็นเจ้าตอนแจกโจ๊ก ขอบคุณนายท่าน ทำบุญทำทาน ๆ ให้อะไรกินหน่อยเถอะ เงินพวกนี้ข้าให้ ไปกับข้า รีบขึ้นรถ มา รีบขึ้นรถ หนีไปแล้ว มัวเหม่ออะไรอยู่ ตามไปสิ หยุดนะ ตามไป หยุดนะ อย่าหนี อย่าหนี อย่าหนีนะ หยุด ท่านพี่ เป็นอย่างไรบ้าง หาเจอหรือยัง ในหมู่บ้าน ในไร่ หาทั่วแล้ว นี่ฟ้าก็มืดแล้ว หายไปไหนแล้วล่ะเนี่ย ช้าหน่อย ๆ ท่านพ่อ ท่านช้าหน่อย ท่านพ่อ ท่านแม่ ม่านเอ๋อร์ ม่านเอ๋อร์ ม่านเอ๋อร์ เจ้าเป็นอะไรไป ชุดนี้มันอย่างไรกัน ไม่เป็นไร เจ้าไม่เป็นอะไรใช่ไหม เจ้าหายไปไหนมา พ่อแม่ร้อนใจแทบแย่ น้องสาม น้องสะใภ้สาม พวกเจ้าน่ะไม่ได้เห็น
ไฟลุกไหม้ แรงมาก เกือบจะเผาม่านเอ๋อร์เสียแล้ว นั่นเท่ากับกับฝังคนทั้งเป็นเลยนะ ตอนนี้มาคิด ๆ แล้วยังผวาอยู่เลย ท่านทำอะไรน่ะ – ลุกขึ้น – ท่านพ่อ ลุกขึ้น ม่านเอ๋อร์ ม่านเอ๋อร์ เจ้าอย่ายุ่ง ท่านพ่อ ท่านแม่ ข้ามีแค่ม่านเอ๋อร์เป็นลูกสาวคนเดียว หากเกิดเรื่องกับนาง ข้าก็ไม่ขอมีชีวิตอยู่ หวังว่าท่านพ่อจะตัดสินใจ เจ้าสาม ข้าจะให้เจ้าพี่ใหญ่ อธิบายต่อพวกเจ้า ช้าหน่อย รีบลุกขึ้น แม่ม่านเอ๋อร์ มา ลุกขึ้น ท่านพ่อรับปากแล้ว ม่านเอ๋อร์ ม่านเอ๋อร์ เจ้าไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว ลูกไม่เป็นอะไรก็ดี ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว เอาละ ไป กลับบ้านกับแม่ ไป สหายเสิ่น เข้าไปก่อนเถอะ นี่ก็สามชั่วยามแล้ว ข้าไม่เคยเห็นใครฝังเข็ม นานขนาดนี้มาก่อน สหายโย่วเหิง คงไม่ได้ใช้ข้าเป็นหนูทดลองหรอกนะ เดิมทีขั้นตอนการฝังเข็มก็ใช้เวลานานอยู่แล้ว เจ้าทนอีกหน่อยเถอะ ระยะนี้ห้ามฝึกวรยุทธ์ด้วยล่ะ ให้พี่เหิงฝึกมือหน่อยเถอะนะ หากไม่ได้เขา ตอนนี้เราสองคนคงตายไปแล้ว ประสบเรื่องเช่นนี้มา ท่านปู่ต้องไม่ปล่อย
ลุงใหญ่กับป้าสะใภ้ใหญ่ไปแน่ ได้ยินพ่อข้าบอกว่า ลุงใหญ่กับป้าสะใภ้ใหญ่ของข้า ไม่ได้กลับบ้านมาหนึ่งวันแล้ว คงจะรู้แล้วว่าเรื่องถูกเปิดเผย เลยซ่อนตัวน่ะ ในเมื่อท่านปู่ท่านย่าได้เห็น การสังเวยชีวิตกับตาแล้ว เช่นนั้นคนตระกูลซุน น่าจะไม่ทำอะไรบุ่มบ่ามแล้วกระมัง ผึ้งมีพิษ หมาจิ้งจอกแว้งกัด หวังเพียงมันจะเป็นอย่างที่เจ้าคิด พูดภาษาคนหน่อย สหายเสิ่นคิดว่า ตระกูลซุนไม่เลิกราแค่นี้หรอก แต่ยิ่งจะลงมือรุนแรงกว่านี้อีก เมื่อลงมือแล้วต้องเข้าเป้าในครั้งเดียว ถอนรากถอนโคน ไม่เช่นนั้นจะยังมีผู้สืบทอดอีก เห็นทีตอนนี้ ตระกูลซุนยังไม่ถูกทางการจับตัวไป ทำได้เพียงค่อย ๆ เป็นค่อย ๆ ไปแล้ว สหายโย่วเหิง ปกติเห็นเจ้าเรียบร้อยอ่อนโยน ไม่นึกเลยว่าจะกล้าหาญเพียงนี้ กล้าให้ขอทานมาปลอมตัว เป็นเจ้าหน้าที่ทางการด้วย ตั้งแต่เกิดมา ก็ทำเรื่องแหกคอกแบบนี้เป็นครั้งแรก ไม่มีทางเลือกอื่นแล้วจริง ๆ พี่เหิง ท่านจ้างขอทานพวกนั้น จ่ายไปเท่าไรล่ะ ไม่ได้จ่ายเงินอะไรเลย อย่าได้เกรงใจข้าเลย ข้าน่ะ มีเงินนะ นี่เจ้าเอาเงินมาจากไหน ทำไม ตระกูลซุนอยากได้ชีวิตข้า ข้าเอาจากพวกเขาร้อยตำลึง ไม่เกินไปกระมัง วันนี้เกิดเรื่อง ฉุกเฉินเร่งด่วนขนาดนี้ เจ้ายังมีเวลาไปฉกเงินอีก ไม่อย่างนั้นล่ะ ให้ข้าไปเสียเปล่าหรือ ม่านเอ๋อร์ ม่านเอ๋อร์
ม่านเอ๋อร์ ม่านเอ๋อร์ ม่านเอ๋อร์ ท่านแม่ เกิดเรื่องอะไรหรือ ม่านเอ๋อร์ เมื่อกี้แม่ ไปหาเจ้าในห้อง แล้วไม่เจอเจ้าอีกแล้ว แม่คิดว่าเจ้าจะ… ข้าก็ยังอยู่ดีอยู่ไม่ใช่หรือ ท่านดู ไหล่ก็ยังอยู่ ขาก็ยังอยู่ กลับไปเถอะ อยู่ดีก็ดีแล้ว ไป กลับห้องกับแม่ ท่านแม่ ท่านไปนอนเถอะ ท่านอย่าได้เป็นห่วงข้าเลย ข้าฉลาดถึงเพียงนี้ ไม่น่ามีอันตรายอะไรแล้วแหละ เจ้าหวาดผวามาทั้งวันแล้ว เจ้านอนก่อน แม่จะอยู่เป็นเพื่อนสักประเดี๋ยว อากาศร้อนจะตาย นอนก็นอนไม่หลับหรอก ตอนเจ้าเด็ก ๆ ขึ้นเตียงปุ๊บก็หลับปั๊บ ตอนเด็ก ๆ ข้าเป็นอย่างไรหรือ ตอนเจ้าเด็ก ๆ ใบหน้ากลม ๆ แก้มสีชมพูระเรื่อ รู้เรื่องมากทีเดียว ตอนนั้น แม่ไม่เพียงแต่ต้องดูแลเจ้า แต่ยังต้องดูแลน้าเล็กเจ้าด้วย น้าเล็กของเจ้านิสัยเผด็จการ ส่วนเจ้า ก็ไม่เคยโต้แย้ง ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ยอมนางไปมาก ตอนที่แม่ซักผ้าทำกับข้าว เจ้ามักนั่งอย่างเรียบร้อย อยู่ข้าง ๆ แม่ แล้วในมือก็เล่น กลองป๋องแป๋งอยู่อันหนึ่ง แม่หันไปดู
เจ้าก็ยิ้มให้แม่ ยิ้มจนหัวใจของแม่ละลาย กลองเล็กนั่น พ่อเจ้าเป็นคนทำเองด้วยนะ เป็นของเล่น ที่เจ้าชอบเล่นที่สุดตอนเด็ก ไม่รู้ว่า พ่อเจ้าเอาไปเก็บไว้ไหนแล้ว เช่นนั้นความเปลี่ยนแปลงของข้าในตอนนี้ มันเยอะมากเลยใช่ไหม ตอนนี้น้าเล็ก รังแกข้าไม่ได้แล้ว ต่อให้เจ้าเปลี่ยนไปอย่างไร ก็ยังเป็นลูกสาวของแม่อยู่ดี ต่อไป ไม่ว่าเจ้าทำอะไร อยากทำอะไร บอกแม่สักคำนะ แม่จะยืนอยู่ข้างเจ้าและปกป้องเจ้า ด้วยแรงทั้งหมดที่มีไปตลอดชีวิต เมื่อก่อน แม่เป็นคนขี้ใจอ่อน ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ยอมทน ถึงได้ทำให้เจ้า พบกับหายนะอย่างเช่นวันนี้ แม่คิดแล้ว ต่อจากนี้ แม่จะไม่เป็นแบบนี้อีก ขอแค่มีเจ้าอยู่ มีเสี่ยวชี แล้วก็เสี่ยวปา แม่ก็ไม่กลัวอะไรแล้ว แค่ได้อยู่ปกป้องพวกเจ้า ก็พอแล้ว มา นอน จริงสิ ♫หมาป่ามาแล้ว♫ ♫เสือมาแล้ว♫ ♫หลวงจีนเฒ่าแบกกลองมาแล้ว♫ ♫ซ่อนที่ไหนดี♫ ♫ซ่อนในวัด♫ ♫ซ่อนอยู่ดี ๆ ก็มีเด็กหนุ่มโผล่มา♫ ♫เด็กหนุ่มเอ๋ย ๆ เจ้าอย่าร้องไห้♫ ♫หมาป่าไปแล้ว♫ ♫เสือไปแล้ว♫ ♫เจ้ารีบกลับมาที่กลองบุปผาใบน้อย♫ ♫มองซ้าย♫ ♫มองขวา♫ ท่านพ่อ ไม่ไปไร่หรือ
เล้าไก่ในบ้านพังแล้ว ย่าเจ้าน่ะ ให้ข้าทำอีกสักอันสองอัน เสี้ยนตำแล้ว ม่านเอ๋อร์ เรื่องครั้งนี้ ทำเจ้าลำบากแล้ว โทษพ่อคนเดียวเลย ที่ไม่ปกป้องเจ้าให้ดี ข้าไม่โทษท่าน ต้องโทษลุงใหญ่สิ ท่านพ่อ ท่านแม่ ท่านแม่ ท่านพ่อ – พี่ใหญ่ – เจ้าสาม ท่านพ่อล่ะ ท่านพ่อกับพี่รองไปไร่แล้ว ท่านแม่ก็ไม่อยู่ เกิดเรื่องอะไรหรือ ฮวาเอ๋อร์ถูกพวกคนตระกูลซุน จับตัวไปแล้ว ข้า ข้าจะไปไร่ เรียกพ่อกลับมา ข้าไปด้วย ข้าไปด้วย เช่นนั้นข้า… ม่านเอ๋อร์ ม่านเอ๋อร์ ครั้งก่อนเจ้าหนีออกมา จากเงื้อมมือคนตระกูลซุน ได้อย่างไร เจ้ารีบ… เจ้ารีบช่วยลุงใหญ่คิดวิธีหน่อยเร็ว ช่วยพี่ฮวาเอ๋อร์ของเจ้าที ข้าจะมีวิธีอะไรได้ ท่านไปแจ้งทางการเถอะ แจ้งทางการจะมีประโยชน์อะไร เจ้าเองก็ไม่ใช่ไม่รู้ พวกเขาตระกูลซุนมีอิทธิพลใหญ่โต พวกเราบุ่มบ่ามไปแจ้งทางการ เกิดเขาแว้งกัดลุงใหญ่เจ้าแล้วบอกว่า ลุงใหญ่เจ้าใส่ร้ายป้ายสีจะทำเช่นไรเล่า ม่านเอ๋อร์ เจ้ากับพี่ฮวาเอ๋อร์ เป็นพี่น้องที่มีสายเลือดเชื่อมโยงกันนะ พวกเจ้าเป็นพี่น้องที่เติบโต มาด้วยกันนะ ถึงยามนี้ เจ้าจะนิ่งดูดาย ได้ลงคอหรือ
ป้าสะใภ้ใหญ่ เอาศีลธรรมมาอ้างเช่นนี้ข้าไม่เอาด้วยหรอก อีกอย่าง ในแผนของพวกท่าน ข้าควรจะตายไปตั้งนานแล้ว ท่านขอให้คนตายช่วยไม่ได้หรอก เจ้าอยากช่วยเหลียนฮวาเอ๋อร์ ดูไม่ออกเลยว่าเจ้าก็มีจิตใจดี นี่เจ้าหมายความเช่นไร ถึงบ้านลุงใหญ่อยากทำร้ายข้า แต่เหลียนฮวาเอ๋อร์ อย่างไรก็เป็นชีวิตคนนะ หากถูกเผาตายทั้งเป็น ใคร ๆ ก็ต้องรู้สึก ไม่สบายใจกันทั้งนั้น ข้าไม่นะ ได้ นับว่าข้าเป็นแม่พระแล้วกัน เจ้าจะช่วยไม่ช่วยล่ะ เตือนเจ้าหนึ่งคำ ทันทีที่เหลียนฮวาเอ๋อร์มาแทนที่เจ้า คนตระกูลซุน ก็จะไม่มาหาเรื่องเจ้าอีก และไม่ลงมือกับแม่นางคนอื่นอีก แต่หากช่วยเหลือครั้งนี้ เรื่องนี้ จะไม่มีบทสรุปตลอดไป ถึงอย่างนั้นก็จะทำเฉยแล้วปล่อยให้ตายไม่ได้ เห็นคนจะตายแล้วไม่ช่วย ก็ไม่ต่างกับช่วยคนร้ายไม่ใช่หรือ ก่อนหน้านี้หากไม่ใช่เพราะเจ้า ข้าไม่มีทางยื่นมือเข้ามาหรอก แล้วข้ากับเหลียนฮวาเอ๋อร์ไม่เหมือนกันตรงไหน จะไปไหนน่ะ กลัวย่าเจ้าจะมาหาข้า หลบไปก่อนดีกว่า ไม่ช่วยจริง ๆ หรือ คนหมู่บ้านพวกเรา จะถูกรังแกข้างนอกได้หรือ นั่นน่ะสิ ใครกล้ารังแกคนของพวกเรา ต่อไปตราบใดที่มีข้าอยู่ ดูซิว่าใครจะกล้ารังแกคนหมู่บ้านพวกเรา ใช่เลย ข้าบอกพวกเจ้าให้ว่ามีข้าอยู่ ไม่มีใครกล้ารังแกคนหมู่บ้านพวกเราแน่ พวกเจ้าไม่เห็นบรรยากาศตอนนั้น อะไรหรือ ตอนนั้น บอกได้คำเดียว ว่าอะไร
อันตราย อันตรายแค่ไหนหรือ ตระกูลซุนแต่ละคนชั่วร้ายเลวทรามทั้งนั้น ในมือทุกคนมี… มีดใหญ่ขนาดนี้เลย แล้วนั่นมีกี่คนล่ะ กี่คน อย่างน้อยก็ต้องมีสักร้อยกว่าคน ร้อยกว่าคน เข้ามาก็มาล้อมข้ากับโส่วอี้ เอาไว้เลย ให้ตายเถอะ เช่นนั้นก็ต้องมีหลายร้อยคนเลยสิ หลายร้อยคน ข้าก็ทุ่มสุดตัวเลยนะ ตอนนั้นข้า ข้าก็หยิบไม้ขึ้นมา แล้วก็ทิ่มเข้าไปในกลุ่มคน ข้าก็… ใครกล้าแตะต้องสามีข้า ดี ๆ ๆ พูดแล้วเหมือนช้าแต่ตอนนั้นน่ะเร็วมาก มือหนึ่งข้าก็ประคองโส่วอี้ไว้ อีกมือก็จับม่านเอ๋อร์ไว้ แล้วข้าก็วิ่งแจ้นเลย โชคดีที่ข้าอยู่ ไม่อย่างนั้นม่านเอ๋อร์ ก็คงถูกเผาตายทั้งเป็นแล้ว สุดยอด ใช่แล้ว ๆ ในยามสำคัญนี้อย่างไรก็ต้องพึ่งสตรี ใช่เลย ม่านเอ๋อร์มาแล้ว เจ้าฟังม่านเอ๋อร์พูด มา เล่าเลย ม่านเอ๋อร์ เจ้าเล่าเร็ว ข้าได้ป้าสะใภ้รองช่วยไว้เจ้าค่ะ เจ้าดู แต่ว่าเหลียนฮวาเอ๋อร์ก็มาถูกจับไปอีก แต่ว่ามีท่านป้าทุกท่านอยู่ ข้าก็วางใจแล้ว ใช่แล้ว ๆ มีพวกเราอยู่ เรื่องนั้นจะช้าไม่ได้ พวกเราไปช่วยคนกันเถอะ นึ่งไข่บนเตาอยู่นี่
แย่แล้ว ๆ ๆ เกรียมแล้วแน่ ๆ อากาศเหมือนฝนจะตกนะ ข้ากลับไปเก็บผ้าก่อนนะ เรื่องนี้เจ้าต้องไปแจ้งทางการสิ ในหม้อข้ายังมีน้ำแกงอยู่ น้ำแกงน่ะ ฝนใกล้ตกแล้ว นี่ ๆ ๆ ไป ไปตากผ้าห่มดีกว่า ฝนตกแล้วเจ้าจะตากผ้าห่มทำไม ฝนตกแล้วจะตากผ้าห่มทำไมล่ะ จบเห่แล้วสิ ให้ตายสิ เจ้าดูใบแปะก๊วยนั่นสิสวยมากเลย เจ้า เจ้าลองมองไปบนฟ้า แล้วมองที่พื้นอีกที เจ้าทำอะไรน่ะ พอดี ๆ สูงประมาณนี้แหละ ได้เลย วางตรงนี้ พิธีเซ่นไหว้เทศกาลไหว้พระจันทร์ จะเลินเล่อไม่ได้ โดยเฉพาะป้ายของบรรพบุรุษ รีบตามไป หยุดนะ หยุดนะ หยุดนะ หยุดนะ ๆ เหล่าสหาย มีอะไรหรือ เกิดอะไรขึ้น นั่น แม่นางผู้นั้นขโมยป้ายบรรพบุรุษของพวกเรา ไปแล้ว หยุดเดี๋ยวนี้ จับนางไว้เร็ว เร็วเข้า หยุดนะ หยุดนะ ๆ หยุดนะ ท่านพ่อ เรื่องที่ตระกูลซุนทำ
ลูกไม่รู้เรื่องด้วยจริง ๆ มิฉะนั้นคงไม่มีทางปล่อยให้ฮวาเอ๋อร์ ตกอยู่ในอันตรายเช่นนี้หรอก นี่เป็นช่วงเวลาของการเตรียม พิธีเซ่นไหว้เทศกาลไหว้พระจันทร์พอดี ทั้งหัวหน้าและคนในหมู่บ้านล้วนยุ่ง ไม่รู้จริง ๆ ว่าจะมาช่วยได้ไหม ท่านพ่อ ข้าคิดว่าเรื่องนี้เรื่องเล็ก หยุดนะ ๆ อย่าหนี หยุดนะ หยุดนะ ๆ นี่ข้าทำบ้าอะไรอยู่เนี่ย ทุ่มสุดชีวิตขนาดนี้ เพื่อเหลียนฮวาเอ๋อร์ ไม่วิ่งแล้ว วิ่งไม่ไหวแล้ว ข้าไม่สนแล้ว อำเภอชิงเฟิง ห่างจากที่นี่แปดลี้เต็ม ๆ เจ้าคิดจะ ล่อให้คนวิ่งไปแบบนี้น่ะหรือ ความคิดฉับพลัน จะคิดรอบคอบได้อย่างไร ไหนเจ้าบอกว่าไม่ช่วยฮวาเอ๋อร์นี่ ข้าไม่ช่วย เพียงแค่ถือโอกาสพาเจ้าไปส่งเฉย ๆ เอาม้ามาจากไหน หัวหน้า หัวหน้า นั่นมันม้าบ้านท่านไม่ใช่หรือ ไปเอารถวัวรถม้าที่บ้าน ออกมาให้หมด ตามกลับมาให้ได้ หยุดนะ หยุดนะ หยุดนะ ไป แย่แล้ว มีคนมาที่ค่ายสิบสามลี้แล้ว กลัวอะไร มาก็มาสิ นาย นายท่าน นี่มัน มันจะดีหรือ นายท่านซุน
สายตาคนมากมายมองอยู่นะ นายอำเภอเลี่ยงก็ไม่กล้าคุ้มครองท่านแล้ว ใครก็อย่าคิดจะขัดขวางข้า ไปเร็ว ฮวาเอ๋อร์ ฮวาเอ๋อร์ ฮวาเอ๋อร์ ไม่ต้องกลัว เกิดอะไรขึ้น นี่มันงานศพหรืองานแต่งกันแน่ ฮวาเอ๋อร์ ท่านแม่ ท่านแม่ วันนี้ที่รบกวนท่านบรรพบุรุษ ล้วนทำเพื่อฮวาเอ๋อร์ วิญญาณบรรพบุรุษบนสวรรค์ ต้องไม่ถือโทษเป็นแน่ เมื่อครู่นี้หัวหน้าของพวกเรา นำเหล่าลูกหลาน ด้วยพลังและความน่าเกรงขามอันยิ่งใหญ่ กะล่อนปลิ้นปล้อน คุกเข่าไป ดูแล้วเรื่องนี้ ทำไปเพราะเจตนาอื่น เจ้าลุกขึ้นได้ เรื่องนี้ได้รายงานขึ้นไป ยังที่ว่าการอำเภอชิงเฟิงแล้ว ภายใต้การจับจ้องของปวงชน นายท่านตระกูลซุนหนีอีกไม่ได้แน่ ช่วยฮวาเอ๋อร์ไว้ ก็นับว่ากอบกู้ ศักดิ์ศรีของทุกคนในหมู่บ้านเอาไว้ ไม่อย่างนั้นหากเรื่องแพร่ออกไป ว่าค่ายสิบสามลี้ขายสตรีเพื่อสังเวย เช่นนั้นการแต่งงาน ของสตรีรุ่นหลังต้องล่าช้าไปอีกเท่าไรก็ไม่รู้ ใช่ ๆ ๆ หัวหน้าพูดถูก ม่านเอ๋อร์ จำให้ดี วันหลังห้ามแตะต้องป้ายบรรพบุรุษอีก แล้วก็ เจ้าหนุ่มนั่นที่ขโมย ม้าบ้านข้าไป หัวหน้าวางใจได้ จะไม่ทำอีกแน่นอน ไม่ทำแล้ว ไม่ทำแล้ว ดื่มชาหน่อยไหม เจ้าใช้กลอุบายอะไร หลอกล่อย่าข้ากันนะ นางซื้อของดีให้เจ้ามากมายขนาดนี้เลย นางไม่ได้ซื้อ
เจ้าซื้อเองหรือ เจ้าเอาเงินมาจากไหน อย่าบอกนะว่า… วันนั้นหลังจากที่เจ้าควักออกมา ก็วางเอาไว้บนโต๊ะ ข้าลืมเอาเงินไปด้วย เจ้าก็เลยช่วยข้าใช้หมดเลย ไม่ได้เก็บไว้ให้ข้าหรอกหรือ เช่นนั้นยังเหลืออีกเท่าไร หมดแล้ว ถือว่ายืมแล้วกัน วันหลังจะคืนให้เป็นสามเท่า นั่นมันร้อยตำลึงเลยนะ หมดแล้ว เจ้ารู้ไหม ร้อยตำลึงเท่ากับเงินเท่าไร เจ้ากลับใช้ไปหมดเลย เจ้าบ้าไปแล้วหรือ เสิ่นนั่ว เจ้านี่มันตัวถ่วงจริง ๆ คายเงินออกมาเลยนะ คายออกมา คายออกมา ไฉนถึงได้หัวร้อนขนาดนี้ล่ะ อย่าเพิ่งโวยวาย คายเงินออกมาเลยนะ รีบบอกมา ปัญญาชนใช้ปากไม่ใช้กำลัง ชดใช้เงินข้ามา แม่สื่อหวัง ๆ พวก พวกเรามีอะไรก็พูดกันดี ๆ – เราไปคุยกันในบ้านเถอะ – ค่อยพูดค่อยจากัน ไปคุยกันข้างใน มีอะไรให้คุยกัน หลังเรื่องสำเร็จ เดิมทีข้าต้องได้ ในส่วนที่ข้าสมควรได้ ตอนนี้นายท่านซุนถูกขังคุกแล้ว แล้วข้าจะไปเอาเงินจากใคร ขืนวันนี้พวกเจ้า ไม่ชดใช้เงินห้าร้อยตำลึงให้ข้า พวกเราต้องตายกันไปข้างหนึ่ง เจ้าว่า… ข้าจะให้คนในหมู่บ้าน ให้ตระกูลซ่ง รู้เรื่องสกปรกนั่นของพวกเจ้าตระกูลเหลียน ให้ถ้วนหน้าเลย เจ้ายังคิดจะรับราชการอีก
ไม่มีทางเสียหรอก โส่วเหริน เดิมทีเงินนี้ ก็ไม่ใช่เงินสะอาดอยู่แล้ว คืนให้แม่สื่อหวังไป ท่านพ่อ เงินนี้น่ะ ลูกใช้ ไปหมดแล้ว ท่านพ่อ ข้ามีเหตุผล ท่านพ่อ ท่านแม่ หนึ่งในสินสอดที่ ตระกูลซ่งให้ฮวาเอ๋อร์ มีจี้หยกของพวกเขาชิ้นหนึ่ง ที่ราคาดีมาก ล้ำค่ายิ่งนัก ดังนั้นจึงได้กำชับแล้วกำชับอีก ว่าวันที่ออกเรือนวันนั้น จะต้องให้ฮวาเอ๋อร์สวมไปด้วย แต่… แต่เดือนก่อน พวกเราไม่ทันระวังทำแตก พวกเราเองก็คิดหาวิธีไปมากมาย จนในที่สุดก็หาชิ้นหนึ่ง ที่คล้ายกันเจอได้ในตำบล แต่นึกไม่ถึงเลยจริง ๆ ว่าจี้หยกเล็ก ๆ นั่น จะราคาตั้งสามร้อย… ห้า ห้าร้อยตำลึง หากโส่วเหรินออกไป ยืมเงินไปทั่ว ยากนักที่ตระกูลพ่อตาจะไม่รู้ พวกเราเองก็ทำไปเพื่อเก็บเรื่อง แต่งงานของฮวาเอ๋อร์เอาไว้ ถึงได้ใช้วิธีนี้ อย่างเสียมิได้ ให้หลานสาวตัวเอง ไปตายเพื่อสินเดิมเนี่ยนะ นี่คือสิ่งที่มนุษย์ทำหรือ พอแล้ว ตอนนี้เจ้าเลิก พูดเหน็บแนมได้แล้ว พี่ใหญ่เจ้าย่อมมีวิธี รวบรวมเงินแน่ พวกเราก็ไม่มีเงินแล้วจริง ๆ ขอร้องท่านพ่อท่านแม่ คิดวิธีช่วยพวกเราด้วยเจ้าค่ะ ไอ้คนมือเติบพวกนี้
ข้าอยู่ไม่ได้แล้ว ข้าไม่อยากอยู่แล้ว ไม่อยู่แล้ว ท่านแม่ อย่าร้องไห้ เป็นเพราะลูกมันอกตัญญู ข้าไม่ดีเอง ถึงได้ทำเรื่องแย่ ๆ พวกนี้ ท่านแม่ ข้าล้วนทำไป เพื่อพวกเราตระกูลเหลียน เพื่อท่านนะ ท่านปู่ ท่านย่า นี่ล้วนเป็นเพราะฮวาเอ๋อร์ทำหลุดมือ ถึงได้ก่อให้เกิดหายนะเช่นนี้ เดิมทีตระกูลซ่งรับปากพวกเรา ว่าหลังจากข้าแต่งเข้าไปแล้ว ก็จะแต่งตั้งตำแหน่ง ให้ท่านพ่อแน่นอน ท่านพ่อเองก็อยากจะ ช่วยตระกูลเหลียน ถึงได้ทำเช่นนี้ ฮวาเอ๋อร์อกตัญญูเจ้าค่ะ ฮวาเอ๋อร์อกตัญญูเจ้าค่ะ ฮวาเอ๋อร์ขอยอมรับผิดและขอโทษด้วย ฮวาเอ๋อร์อกตัญญู พอแล้ว เจ้าโขกหัว แล้วจะแก้ไขอะไรได้ ทุกคนเป็นคนตระกูลเหลียนกันทั้งนั้น พวกเรามาหารือกันดีกว่า ว่าจะรวบรวมเงินห้าร้อยตำลึง ให้ครบได้อย่างไร ช่วยเจ้าใหญ่ ให้ผ่านด่านนี้ไปให้ได้ ในบ้านยังเหลือเงินอีกเท่าไรล่ะ มีเครื่องประดับอยู่หน่อย ก็แค่พวกเศษเงินก้นถุง ไม่เท่าไรเท่านั้น อย่างมากก็น่าจะได้แค่ สี่สิบตำลึง สี่สิบตำลึง แต่แม่สื่อหวังบอกแล้วว่า หากจ่ายเงินไม่ได้ ในไม่กี่วันนี้ นาง… จะประกาศเรื่องนี้ออกไป เช่นนั้นก็เหลือแค่ที่ดินสามสิบไร่แล้ว ไม่ได้นะ ท่านพ่อ เงินนี้ สมควรให้พี่ใหญ่เป็นคนออก
นั่นสิ ใครสร้างเรื่องคนนั้นก็ต้องควักเอง น้องรอง น้องสะใภ้รอง พวกเราไม่ได้แยกบ้านกันนะ ยามคนในครอบครัวลำบาก แล้วจะมาแบ่งพรรคแบ่งพวกได้อย่างไร คุณชายตระกูลซ่งพูดแล้วไม่ใช่หรือ หากไม่ใช่ฮวาเอ๋อร์ก็ไม่แต่ง นั่นสิ ฮวาเอ๋อร์ หรือไม่เจ้าไป บอกคุณชายตระกูลซ่งสิ ห้าร้อยตำลึง สำหรับบ้านเราแล้วเป็นเรื่องใหญ่ แต่สำหรับพวกเขาแล้ว ก็แค่เรื่องขี้ปะติ๋ว ควักออกมาแค่นี้ก็พอแล้ว สาวรุ่น ๆ อย่างฮวาเอ๋อร์ จะไม่คุ้มค่ากับห้าร้อยตำลึงเขาหรือไร นั่นสิ จะไม่คุ้มค่ากับห้าร้อยตำลึงได้อย่างไร แต่ว่า ข้ายังไม่ได้แต่งเข้าไปเลย ก็ยื่นมือขอเงินแล้ว เช่นนั้นต่อไปฮวาเอ๋อร์ ก็ไม่อาจเชิดหน้าชูตาได้อีกแล้ว ฮวาเอ๋อร์แต่งเข้าตระกูลซ่ง หากเป็นที่ชื่นชอบของบ้านพ่อตา ถึงเวลานั้น คนทั้งตระกูล ก็จะได้พึ่งใบบุญไปด้วยไม่ใช่หรือ อย่างไรก็ต้องนับ น้องรอง น้องสะใภ้รองด้วยอยู่แล้วนี่ พอ ๆ ๆ พอได้แล้ว พวกท่านอาศัยอยู่ในตำบล พี่ใหญ่มีข้าวสารหลวงของซิ่วไฉ มีเงินประจำตำแหน่ง ไม่เพียงแต่ไม่ให้ที่บ้าน แม้แต่แดงเดียว ทุกปีที่บ้านยังต้องให้เงิน ให้พวกท่านสุขสบาย มักจะพูดว่า รอพี่ใหญ่เข้าเรียนแล้ว น้อง ๆ ก็จะได้พึ่งใบบุญไปด้วย สุดท้าย พวกเรายังไม่ได้บุญ
ก็ต้องขายที่ดินของตระกูลไปแล้วกว่าครึ่ง ขืนขายอีก พวกเราแต่ละคน คงต้องอดตายกันแน่ ต้องอดตายกันแน่ น้องรอง พวกเจ้าใจไม้ไส้ระกำ ไม่อยากช่วยพี่ใหญ่แล้วใช่ไหม ยืมตั้งเยอะนะ กับคนมีอันจะกินกลับไม่ไปขอ เขาช่าง เห็นแก่ตัวจริง ๆ เขาจะขายที่ดินของบรรพบุรุษ เอาเลยสิ จับพวกเราแต่ละคน มัดรวมกันแล้วขาย ๆ ไปซะ ถึงอย่างไร ฮวาเอ๋อร์นังหนูนี่ก็คุ้มค่า จี้จู่ของพวกเราน่ะ ก็ไม่ใช่หลานในของปู่ย่าเขา เจ้าสองให้เมียเจ้าหุบปาก พวกเจ้าก็ลุกขึ้นมา มีเรื่องนิดหน่อยก็คุกเข่าอยู่นั่น ดูได้ที่ไหน ท่านปู่ หรือไม่ขอยืมลุงจินไหม ลุงจิน เป็นเจ้าของร้านเงินไม่ใช่หรือ เจ้าเด็กน้อย อย่าพูดซี้ซั้ว เงินจากร้านเงินไม่กล้ายืมหรอก ดอกเบี้ยสูง แตะไม่ได้เลย ท่านพ่อ ท่านเคยบอกไว้ ว่าห้ามยืมเงินจากร้านเงินเด็ดขาด ขืนใครยืมต้องถูกตีให้ขาหัก ไม่ ๆ ข้าว่าได้ ข้าว่าได้อยู่นะ ตอนแรกท่านพ่อพูดให้ดูน่ากลัวไว้ก่อน นั่นเป็นเพราะเจ้าเล่นพนัน เจ้าเอางานบัญชี กับทรัพย์สินของครอบครัวไปพนันจนหมด ท่านพ่อถึงได้พูดแรงน่ะสิ ตอนนี้ไม่เหมือนกันแล้ว ตอนนี้เป็นการช่วยเหลือฉุกเฉิน ท่านแม่ เอาแบบนี้แหละ ท่านพี่ เจ้าใหญ่
ไปถามเหล่าจิน ขอรับ ๆ ๆ ทำอะไรน่ะ ทำกับข้าวน่ะสิ เรื่องจี้หยกแก้ไขได้แล้วหรือ ข่าวไวเหมือนกันนี่ ท่านปู่จะไปขอยืมเงิน จากลุงจินแล้ว ทุกอย่างของเรื่องนี้ ไม่เกี่ยวกับข้า ตามใจเขาเถอะ เช่นนั้นบัญชีของร้านเงิน ต้องเป็นชื่อใครหรือ แน่นอนว่าต้องเป็นท่านปู่สิ ท่าทีเจ้าหมายความเช่นไร มีอะไรก็พูดมา หากข้าพูดออกมา เจ้าจะเอาอะไรมาตอบแทนข้า ข้า… ข้าแค่จะให้เจ้า ช่วยทำความสะอาดโรงเก็บฟืนสักหน่อย เอาผ้าห่มออกมาตาก เจ้าคิดอะไรน่ะ จะคิดอะไรได้ โรงเก็บฟืนทั้งสกปรกทั้งชื้น ผ้าห่มก็เปียก ทุกคืนที่นอนราวกับถูกลงทัณฑ์อย่างไรอย่างนั้น แล้วก็ ใยแมงมุมบนคาน… ได้ ๆ ๆ ข้ารู้แล้ว ข้ารู้แล้ว ก็นายน้อยป่วยไม่ใช่หรือ ข้ารับปากเจ้า ดังนั้น การยืมเงินร้านเงิน มันมีปัญหาอะไรกันแน่ ในบัญชีร้านเงินน่ะ หากตกเป็นชื่อใครก็จะมีนัยสำคัญ เช่นถ้าหาก ยืมในนามของท่านปู่เหลียน แล้ววันหน้าเหลียนฮวาเอ๋อร์ไม่คืน เช่นนั้นพวกเจ้าทั้งตระกูล ก็ต้องใช้หนี้นี้แทนนาง นั่นสิ ไฉนข้าถึงคิดไม่ถึงนะ แถมข้ายังเป็นคนออกความคิดนี้ด้วย อันตรายจริง ๆ
สมองเจ้าช่างดีจริง ๆ เลยนะ [ภารกิจ หนึ่งพันตำลึง] [รายรับ 0] [รายจ่าย เสิ่นนั่วใช้ซื้อเครื่องเรือน -100]