حب فى المزرعة Romance on the Farm | | الحلقة 5 | iQIYI Arabic
[รายการนี้มีคำบรรยายภาษาไทย] [ฟาร์มรักนักปลูกผัก] [ตอนที่ 5] ไม่ว่าเจ้าจะอยู่ข้างกายม่านเอ๋อร์ ด้วยจุดประสงค์อะไรก็ตาม ทำธุระเสร็จแล้วก็รีบไปเถอะ แล้วถ้าข้าไม่ไปล่ะ ถ้าอย่างนั้นข้าจะไม่ให้เจ้า ทำร้ายนางเด็ดขาด ก็แค่พูดเล่น ไม่เห็นต้องตื่นตระหนกแบบนี้ แม่นางซิ่วเอ๋อร์ นี่หวังเอ้อร์ แม่นางซิ่วเอ๋อร์ ไม่ถูกใจเจ้าหรอก นางต้องการเป็นเหมือนเหลียนฮวาเอ๋อร์ ที่แต่งเข้าตระกูลร่ำรวยอยู่ในตัวตำบล เจ้าน่ะ อย่าเป็นหมาวัดแหงนมองดอกฟ้าเลย ฝันเฟื่องเกินตัว พวกเจ้ารู้ก็ดี แต่ว่าน่าเสียดายนะ คนที่ซิ่วเอ๋อร์ของเราชอบพอ กลับไม่ถูกใจนาง ได้แต่ต้องแล่นไป ที่ตำบลทุกวัน ไปหาผู้ชาย พวกเจ้าเพ้อเจ้ออะไรน่ะ เพ้อเจ้อหรือเปล่า เจ้ารู้อยู่แก่ใจตัวเอง นี่คุณชายหลี่ที่ โรงเตี๊ยมถงฝู บอกพี่ชายข้าเองเลยนะ นางน่ะ ยังเคยไปดักรอคุณชายหลี่ ถึงหน้าบ้านด้วย คนเขาไม่แลนางเลยด้วยซ้ำ ที่แท้ภายนอกดูสูงส่ง ลับหลังกลับไร้ยางอาย ยังจะไปว่าเหลียนม่านเอ๋อร์ ไม่รู้จักยางอาย ขายไม่ออก ดูรอบตัวเหลียนม่านเอ๋อร์สิ มีผู้ชายล้อมรอบตั้งเท่าไร แล้วดูเจ้าสิ พวกเจ้าว่า สายเลือดเดียวกันแท้ ๆ ทำไมคนนั้น หน้าตาทั้งสวยทั้งฉลาด แต่ซิ่วเอ๋อร์ของเรากลับ… ไม่ปกติหรือ ไม่ปกติ ฝากไว้ก่อนเถอะ
แล้วรีบมาเอาคืนละ โมโหแล้ว หกล้มแล้ว น้าเล็ก มา ออกไปเลย ไม่ต้องมายุ่ง หลีกไป เริ่มไหว้พระจันทร์ได้ คืนนี้จันทร์กระจ่าง ลมราตรีพัดโชย แสงจันทร์ศักดิ์สิทธิ์ ดวงจันทร์ลอยเด่น ลอยมาตามลม อร่ามกลางนภา กลบแสงดารา ทางช้างเผือกก็มิสู้ ขาวนวลผ่องอำไพ กลิ่นหอมกำจาย ใสสะท้อนดั่งกระจก ดุจดั่งน้ำแข็ง แสงไฟยามนี้ หมื่นครัวเรือนแหงนมอง ธรรมเนียมพันปี หมื่นปีไม่แปรเปลี่ยน คำนับด้วยใจภักดี รำลึกถึงสวรรค์ คำนับพระจันทร์ คำนับ ลุกขึ้น คำนับ ลุกขึ้น อธิษฐาน กิจกรรมในหมู่บ้าน น่าสนใจใช้ได้เลยนะ ขอบคุณนะ ข้าก็ขอบคุณแล้วนี่ มาช่วยทีสิ นี่ใช้ได้แล้วใช่ไหม เจ้านี่นะ กินเยอะขนาดนี้ ไม่ทำอะไรเลย ใส่มากหน่อยจะเป็นไรไป จะเหนื่อยตายหรือ แบ่งของไหว้นี่ ให้พวกเด็ก ๆ เถอะ ไป ไป ไปขอของไหว้กับท่านย่านะ มา เก็บที่รองนั่งนี่ซะ เก็บให้เรียบร้อย
นี่เจ้า ตายอดตายอยากหรือ ท่านแม่ ท่านแม่ คือว่า จี้จู่ยังไม่กลับมา แต่จะขาดของเขาไม่ได้ ของอร่อยเก็บไว้ที่เจ้า จะพ้นคืนนี้หรือ ขอทับทิมด้วย ขอบคุณท่านแม่ เสี่ยวชี ท่านแม่ เจ้านี่เป็นผีตะกละมาเกิดจริง ๆ เลย ดูสิคืนนี้พระจันทร์กลมมากเลย ท่านแม่ ขอบคุณท่านแม่ ขอบคุณท่านย่า ขอบคุณท่านย่า ขอบคุณท่านแม่ ขอบคุณท่านย่า ขอบคุณท่านย่า จริง ๆ เลย พวกตะกละ ท่านแม่ ท่านย่าเจ้าน่ะ น่าจะยังโมโหเรื่องครั้งที่แล้วอยู่ นางโมโหก็ระบายออกมาสิ ก็แค่ส้มเละ ๆ ไม่กี่ลูก กับทับทิมเน่า ๆ นางจะอคติไม่พอใจใครกัน นางก็เป็นแบบนั้นนั่นแหละ ไป กลับได้แล้ว ท่านแม่ ท่านกลับไปก่อนเถอะ น้าเล็ก เป็นอะไรไปหรือ ก็เพราะเหลียนม่านเอ๋อร์นั่นแหละ ตอนเต้นรำ นางเต้นรำกับผู้ชายตั้งหลายคน งามหน้าจริง ๆ ต่ำทรามแต่กำเนิดจริง ๆ นางกลับหัวเราะเยาะข้า นางหัวเราะเยาะข้า ไว้ข้าได้โอกาส
จะต้องสั่งสอนนางแน่ ข้าจะบอกอะไรให้ น้าเล็ก เข้ามานี่ ที่เจ้าพูดเป็นเรื่องจริงหรือ หวานใช่ไหม ถ้ากลืนเมล็ดลงท้อง มันจะงอกเป็นต้นขึ้นมานะ คายเมล็ดออกมา คายออกมา ย่า ท่านแม่ ทำไมท่านถึงมาที่นี่ล่ะ ซิ่วเอ๋อร์ ย่า ย่า ท่านแม่ ท่านทำอะไรน่ะ หาอะไรน่ะท่านย่า ท่านแม่ ทำอะไรน่ะท่านแม่ ย่า มีเรื่องอะไรกัน ทำอะไรน่ะ ท่านแม่ ย่า ทำอะไรน่ะ ย่า ท่านแม่ ทำไมท่านมาเอาเงินคนอื่นล่ะ เงินที่เจ้าหามาได้ก็ต้องให้ข้าสิ ยังไม่ได้แยกบ้านกันเสียหน่อย เจ้าก็ริอ่านซ่อนเงินไว้เอง จะเนรคุณหรือ เช่นนั้นก็แยก เงินที่ข้าหามา ไม่มีทางให้ท่านหรอก เจ้าเด็กอกตัญญู คิดจะแยกบ้านหรือ เอาสิ ให้ข้ากับปู่เจ้าตายก่อนเถอะ ดูซะ ดูลูกสาวคนดีที่พวกเจ้าเลี้ยง ท่านแม่ ท่านอย่าโมโหสิ ม่านเอ๋อร์ จะพูดกับท่านย่าแบบนี้ไม่ได้นะ ปล่อยม่านเอ๋อร์เถอะ ท่านแม่ ท่านอย่าโมโห นางยังเป็นเด็กอยู่เลย – อย่าคิดเล็กคิดน้อยกับนางเลย – หลีกไป
ท่านแม่ แม่ของลูก ท่านแม่ แม่ของลูก ท่านแม่ ไม่เป็นไรใช่ไหม ท่านแม่ ไม่เป็นไรนะ ไม่เป็นไร ๆ ท่านแม่ ท่านไม่เป็นไรนะ ไม่เป็นไร ๆ ไปเถอะ ไปก่อนเถอะ มา นั่งก่อน ๆ เอาถุงเงินข้าคืนมานะ ทำอะไรน่ะ ถ้าเจ้าทำร้ายน้าเล็กเจ้า ถ้าไม่คืนถุงเงินข้ามา ใครก็ห้ามไปไหนทั้งนั้น ปล่อยมือ เอามือออก ม่านเอ๋อร์ ปล่อย ปล่อยมือ ปล่อยมือ ปล่อยมือ ม่านเอ๋อร์ เราสองแม่ลูก มีชีวิตอยู่ไม่ได้แล้ว เจ้าเลี้ยงลูกแบบนี้ออกมา – ม่านเอ๋อร์ – ไม่อยู่แล้ว เจ้าทำอะไรของเจ้าน่ะ ไม่เลิกราแบบนี้ ข้าไม่เลิกราหรือ พวกเขาเอาเงินที่ข้า หามาด้วยความลำบากไป ข้าไม่เลิกราหรือ นางเหมือนกับขโมยไม่มีผิด เจ้าว่าท่านย่าเจ้าแบบนี้ได้อย่างไร ครอบครัวเดียวกัน เงินในบ้านมอบให้นาง ก็เป็นเรื่องสมควรอยู่แล้ว เสี่ยวชี ใครบอกท่านย่า ว่าในห้องข้ามีเงิน น้าเล็ก นางบอกท่านย่า
ตอนอยู่ในห้องโถง น้อง น้องม่านเอ๋อร์ เจ้า… จะทำอะไรหรือ มีเรื่องอะไรเจ้าก็ไปคุย กับท่านปู่ท่านย่า เจ้าอย่าเข้ามานะ ถ้าเจ้าเข้ามา ข้าจะตะโกนเรียกคนแล้วนะ อุตส่าห์นึกว่าพี่ฮวาเอ๋อร์ จะเก่งสักแค่ไหนเชียว ไม่นึกว่าจะกลัวเป็นเหมือนกัน ข้ามาก็เพราะจะบอกท่านว่า เรื่องนี้ข้าซวยเอง แต่ถ้าหลังจากนี้พี่ฮวาเอ๋อร์ แอบทำอะไรลับหลังที่ไม่เป็นผลดีต่อข้า ข้าก็จะไม่เกรงใจแล้วนะ น้องม่านเอ๋อร์ เจ้าพูดอะไรของเจ้าน่ะ ทำไมข้าฟังไม่เข้าใจล่ะ น้าเล็กไม่ชอบข้า แต่นางไม่ใช่คนคิดเยอะ ที่จะจับตาดูข้า คิดทำร้ายข้าอยู่ทุกวัน ในบ้านหลังนี้ ก็มีแต่พี่ฮวาเอ๋อร์ ที่คิดแผนสกปรกแบบนี้ออก แถมยังยุยงน้าเล็ก ให้ไปฟ้องท่านย่าได้อีก น้าเล็กโง่เขลา ท่านย่าชอบเงินทอง ส่วนพ่อข้าก็เป็นคนซื่อกตัญญูแบบโง่ ๆ แน่นอนว่าจะไม่ปกป้องข้า พี่ฮวาเอ๋อร์ ท่านวางแผนได้ดีมากเลยนะ พรสวรรค์พวกนี้ของท่าน เอามาใช้ ในเรื่องเล็กน้อยพวกนี้ น่าเสียดายจริง ๆ วันหน้าถ้าท่านไปตระกูลซ่ง ต้องทำผลงานใหญ่ได้แน่ น้องม่านเอ๋อร์ เจ้าเข้าใจผิดแล้ว ข้าไม่เคยพูดกับน้าเล็ก เรื่องถุงเงินเลย นั่นเป็นเพราะท่านย่า นางระแวงมากไปเอง ถึงให้น้าเล็กจับตาดูเจ้าไว้ พี่ฮวาเอ๋อร์ เมื่อครู่ข้าพูดไปตั้งเยอะ ได้พูดถึงถุงเงินด้วยหรือ เจ้าจงใจหรือ
ตอนที่เข้ามา ข้ายังไม่มั่นใจเต็มร้อย แต่ตอนนี้ดูแล้ว เป็นท่านนี่แหละ ต่อไปเวลาอยู่ต่อหน้าข้า ไม่ต้องเสแสร้งแล้ว วางใจ ไม่ตีท่านหรอก คนชั่ว สวรรค์จะลงโทษเอง เจ้านี่ว่างจริงนะ จะไม่ถามข้าหน่อยหรือว่าข้าเป็นอะไร อยากพูดเจ้าก็พูดเองนั่นแหละ ท่านย่าเหลียนคนดีของเจ้า เอาเงินที่เราหามาได้ไปหมดแล้ว ถ้ารู้แบบนี้ ก็ไม่เอาเงิน เก็บไว้ที่เจ้าทั้งหมดแล้ว เจ้ายังจะหัวเราะอีก นั่นเงินที่เราหามา ด้วยความยากลำบากเลยนะ ท่านย่า บอกจะเอาไปก็เอาไปเลย ประเด็นคือเรื่องนี้น่ะ ท่านพ่อข้ายังคิดว่าไม่มีปัญหาอะไร เหตุผลอะไรเนี่ย เจ้าโตขึ้นมาในบ้านตระกูลเหลียน เรื่องแบบนี้ น่าจะเห็นจนชินได้แล้ว ข้าก็เพิ่ง… ไม่พูดเรื่องไม่มีประโยชน์พวกนั้นแล้ว ท่านย่าชอบเจ้าขนาดนั้น เจ้าจะ ใช้ฝีปากที่คมคาย ของเจ้าหน่อยได้ไหม แล้วช่วยข้าเอาเงินคืนมา ข้าเป็นคนนอกนะ ไปขอเงินคืนจากท่านย่าเหลียนของเจ้า นิสัยรักเงินยิ่งกว่าชีวิตของนาง ไม่มีทางคืนให้ข้าหรอก แล้ว แล้วเงินนั่น จะปล่อยให้สูญไปแบบนี้จริง ๆ หรือ ผิดพลาดครั้งหนึ่งก็ถือเป็นบทเรียน ในช่วงเวลาสำคัญนี้ ให้ท่านย่าเหลียนเอาเงินไป ดีกว่าอีกหน่อยหาเงินได้มากกว่านี้ แล้วถูกนางแย่งไปไม่ใช่หรือ จ่ายเงินน้อยซื้อบทเรียนใหญ่ ก็ถือเป็นเรื่องดี เจ้าว่าถูกไหม จริงด้วย ทำไมข้าถึงรู้สึกว่าข้าได้กำไรล่ะ
เอาเป็นว่าข้าคิดดูแล้ว ถ้ามองระยะยาว ทางออกของเรามีแค่ทางเดียว แยกบ้าน มีแต่แยกบ้านเท่านั้น เงินที่เราหามาได้ทุกบาททุกสตางค์ ถึงจะเป็นของข้า… ของพวกเรา เจ้าก็พูดง่าย เรื่องนี้อย่าว่าแต่ ท่านปู่ท่านย่าของเจ้าจะคัดค้านเลย ถ้าพ่อแม่เจ้ารู้ ก็ไม่เห็นด้วยเหมือนกัน ถึงเป็นแบบนั้นก็ต้องแยก ข้ามองเข้าใจแล้ว พ่อแม่ข้าไม่โง่ไม่เขลา แต่ที่ถูกรังแกอยู่เรื่อย ก็เพราะพวกเขาใจอ่อนเกินไป แถมยังรักพี่น้องเกินไป ถูกคำว่าพี่น้องบดบังดวงตา แต่พวกเขาไม่รู้ ว่าในใจของคนบางคน ไม่มีคำว่าพี่น้องหรอก แล้วเจ้าคิดออกหรือยังว่าจะแยกอย่างไร เจ้าคิดออกแล้วหรือ ข้าหรือ ข้าเป็นคนนอกนะ เจ้าเป็นญาติของข้านะ ข้าไม่ยุ่งเรื่องในครอบครัวของเจ้าหรอก นี่ก็ดึกมากแล้ว กลับห้องไปนอนเถอะ เจ้า… เจ้าฉลาดจะตายไป ใช้สมองหน่อยสิ เสิ่นนั่ว เสิ่นนั่ว พี่เสิ่นนั่ว เสิ่นนั่ว ใช้สมองหน่อยเถอะนะ ใช้มือเกี่ยวข้าว ต้องเกี่ยวไปถึงชาติไหนเนี่ย คนในบ้านทำงานกันหมด ดวงตาตั้งหลายคู่มองอยู่ อย่าได้แอบอู้เชียว หรือว่า… ชัดเจนขนาดนี้เลยหรือ เจ้าเป็นชาวนาหมู่บ้านตระกูลเสิ่นไม่ใช่หรือ ที่บ้านที่ดินเยอะขนาดนั้น แค่เกี่ยวข้าวก็ทำไม่เป็นหรือ ข้าสอนเจ้าเอง กำไว้แบบนี้ ตรงตำแหน่งที่อยู่เหนือพื้นดินห้านิ้วมือ ฟันลงไป ระวังด้วย อย่าบาดมือเข้าล่ะ
เจ้ามือใหญ่ กำกำใหญ่หน่อยก็ไม่มีปัญหา ดูสิ ง่ายใช่ไหม ท่านแม่ ทำไมท่านถึงไม่ระวังแบบนี้ เกือบหกล้มไปแล้ว ระวังเด็กในท้องด้วย เจ้าว่าอะไรนะ ข้าพูดว่า ระวังเด็กในท้องด้วย เมียเหล่าซาน เจ้าไม่ต้องเกี่ยวข้าวแล้ว ขึ้นไปอยู่ตรงคันนานั่น แล้วมัดข้าวก็แล้วกัน ไปเถอะ ยังถือว่ามีสมองอยู่ เจ้าใหญ่ สองสามวันก่อน เรื่องที่ข้าคุยกับเจ้า เจ้าคิดไปถึงไหนแล้ว แล้วแต่ท่านพ่อเลย ลูกคิดว่าแบบนี้ดีมาก เมียเจ้าก็เต็มใจหรือ เต็มใจขอรับ ไว้เกี่ยวข้าวนี่หมดแล้ว ข้าจะบอกคนในบ้าน เหลียนฟาง โส่วเหรินเป็นซิ่วไฉแล้ว ยังกลับมาเก็บเกี่ยวทุกปีเลย ข้าก็บอกเขาแล้ว ว่าไม่ต้องมา ให้อ่านตำราอยู่ที่บ้าน เขาก็ไม่ฟัง จะมาลงแรงให้ได้ ท่านพ่อ เป็นคนถ้าไม่กตัญญูบิดามารดา ก็สู้ต้นหญ้าไม่ได้ นี่เป็นสิ่งที่ข้าควรทำ ลูกคนนี้กตัญญู ดีจริง ๆ พี่ใหญ่ทำงานนิดหน่อยแค่นั้น เรียกว่าทำงานด้วยหรือ มาก็สายแล้ว ยังว่างมาคุยเล่นอีก รีบไปเถอะ ไปทำงานที่แปลงนาตัวเองได้แล้ว ไปทำงานหรือ ทำงานเถอะ กตัญญูอะไร ก็แค่ลากลูกชายออกมา ทำท่าทำทางนิดหน่อย ให้คนทั้งหมู่บ้านอิจฉา อีกเดี๋ยวนะ
เจ้าคนไม่เอาไหนนั่น ต้องร้องโอดโอยแน่นอน เป็นอะไรไป เป็นอะไรน่ะ พี่ใหญ่ ขาพลิกน่ะ ขาพลิก เจ้านั่งก่อน นั่งก่อน มา ข้าดูให้ ไม่ต้องดูหรอก พ่อ ไม่เป็นไร ๆ ไปนั่งพักที่ศาลาก่อนเถอะ เดี๋ยวพอรถเข็น ขนข้าวมา เจ้าก็กลับบ้านไปพร้อมกันเลย พรุ่งนี้ก็ไม่ต้องมาแล้ว ไม่ ๆ ๆ เจ้าไปเถอะ ท่านพ่อ ข้าไหว ไปพักเถอะ ท่านพ่อ ข้าไหว พี่ใหญ่ พี่ใหญ่ ท่านก็ฟังท่านพ่อเถอะ เรื่องในนา มีข้ากับพี่รองก็พอแล้ว ไปเถอะ ท่านดูสิ นี่ก็… ละอายใจจริง ๆ ละอายใจจริง ๆ ขอบคุณน้องชายทั้งสอง ค่อย ๆ เดินนะ ค่อย ๆ เดินนะพี่ใหญ่ ที่บ้านมีคนขาเป๋เพิ่มขึ้นอีกแล้ว เป็นอะไรไป ท่านก็เป๋เหมือนกันหรือ เป็นอะไรไป ท่านพ่อ ให้ตายสิ โส่วอี้
ท่านพ่อ ท่านพ่อ ท่านรีบดูเขาสิ ยังหายใจได้ก็มาทำงาน สองสามวันนี้ต้องเกี่ยวข้าวให้เสร็จ ถ้าปล่อยให้แก่เกิน พอลมพัดมา ได้ร่วงลงพื้นหมด พวกเจ้าสองคนจะเก็บหรือ ทำไมพี่ใหญ่ขาแพลง ถึงพักได้ จริงด้วย ท่านดูสิ เจ้าเทียบกับพี่ใหญ่ได้หรือ พี่ใหญ่ของเจ้า เป็นซิ่วไฉที่จับพู่กัน เจ้าน่ะ เจ้าเล่ห์ขี้เกียจตะกละขี้โกง ถ้าข้าปล่อยเจ้าไป ไม่เหมือนกับเมื่อก่อนหรือ ได้ไปบ่อนพนัน ผลาญเงินข้าอีก จะพูดเรื่องนั้นทำไม ข้าเกี่ยวข้าว ๆ – เจ้าก็ขาแพลงด้วยหรือ – ท่านแม่ เปล่า ๆ ๆ แย่แล้ว ๆ ๆ ท่านพ่อ เจ้า เจ้าเป็นอะไรอีกล่ะ ข้าต้องกลับบ้านไปเข้าส้วม ท่านแม่ ถ้าอย่างไรข้าหาที่ให้ท่าน แถว ๆ นี้ หลีก หลีกไปเลยเจ้าน่ะ เร็ว หาข้ออ้างอู้งานเก่งจริง ๆ บ้านพวกเจ้านี่คนเก่งทำงานเยอะจริง ๆ เมล็ดทานตะวันในบ้าน ทำไมขึ้นราเยอะแบบนี้นะ กลับมาแล้ว ท่านพ่อ
ค่อย ๆ ค่อย ๆ ฮวาเอ๋อร์ พยุงพ่อกลับห้องไปพักหน่อย ท่านพ่อ เป็นอะไรไปหรือ ขาพลิกน่ะ ปีนี้เก็บเกี่ยวได้ผลผลิตดีจัง ทำอะไรของเจ้าน่ะ ไม่ทำงานก็หลบไปอยู่ข้าง ๆ เลย ระวังจะโดนท่านเข้า เจ้านี่ ซิ่วเอ๋อร์ ๆ ๆ ม่านเอ๋อร์ไม่ได้เจตนา อย่าโมโหเลย แดดแรงขนาดนี้ เร็วเข้า ๆ เข้าไปในห้อง น้าเล็ก น้าเล็ก ไม่แทะเมล็ดทานตะวันแล้วหรือ แทะอะไรล่ะ เจ้าดูเหลียนม่านเอ๋อร์สิ เมื่อครู่นางจงใจชัด ๆ ยัยเด็กม่านเอ๋อร์ไม่เห็นท่าน อยู่ในสายตาเลยจริง ๆ ก่อนหน้านี้ ตอนท่านแม่ริบเงินนาง นางทึ้งผมข้า ข้าก็ไม่ได้เอาเรื่องนาง ดูนางสิ กลับเป็นฝ่ายมาหาเรื่องข้า น้าเล็ก ถ้าท่านไม่เป็นศัตรูกับคนอื่น แล้วคนเขา จะมาหาเรื่องท่านหรือ น้าเล็กนิสัยอ่อนโยนเกินไป ถ้าขืนท่านยังเป็นแบบนี้ ช้าเร็วต้องถูกเด็กรุ่นหลัง ปีนขึ้นมาเหยียบหัวแน่ ๆ จริงด้วย ใจดีก็ถูกคนอื่นรังแก แต่ยัยเด็กม่านเอ๋อร์ทำข้าแบบนี้ ข้าควรจะทำอย่างไรล่ะ น้าเล็ก
ท่านลงมือนุ่มนวลเกินไป ถ้าอย่างไร เรามาหาวิธี สั่งสอนนางกันอีก แต่ อย่างไรเราก็ครอบครัวเดียวกัน ถ้าข้าสั่งสอนเกินไป แตกหักกับม่านเอ๋อร์ ท่านพ่อต้องอบรมข้าแน่ ใช่ น้าเล็กพูดถูก อย่างไรก็ครอบครัวเดียวกัน ข้าระวังหลังเอง ทุกคนระวังด้วย นายท่านทั้งหลาย โปรดปรานีด้วย ข้าน้อย มีของขวัญนิดหน่อย โปรดรับไว้ด้วย อำนวยความสะดวกด้วยเถอะ ถ้าเป็นเมื่อก่อน เงินพวกนี้ข้าก็คงพอใจแล้ว แต่ว่า วันนี้ข้าพาพี่น้องมาเยอะ ถึงข้าจะอยากปล่อยสินค้าชุดนี้ไป พวกพี่น้องข้าก็ไม่เห็นด้วยหรอก ท่านทำลาย กฎของเส้นทางนี้นะ กฎหรือ ข้าก็คือกฎ ลงมือ นี่ ลุย ลุย หยุดนะ หยุดมือให้หมด พวกเจ้า นี่พวกเจ้า… ท่านรู้หรือไม่ ว่าพวกท่านปล้นสินค้าของใคร นั่นของของตระกูลซ่งนะ ข้าก็จะปล้นตระกูลซ่งนั่นแหละ แน่จริงก็แจ้งนามมา อยากรู้นามอย่างนั้นหรือ มีโจรภูเขาปล้นสินค้าของตระกูลซ่งหรือ ถูกต้อง ไม่นึกว่าจะมีคนตัดหน้า เราหนึ่งก้าว คนพวกนั้นเป็นใคร คุณชายรู้หรือไม่ ข้าสะกดรอยตามพวกนั้นมาตลอดทาง จนถึงทางแยก พวกนั้นมัดกิ่งไม้ไว้ที่หลังรถม้า ลบรอยล้อรถตลอดทาง ข้าเลยตามไม่ทัน
แต่ดูจากวิธีการลงมือ ของคนกลุ่มนี้ ไม่ใช่พวกไม่มีประสบการณ์ทั่วไป ฟังจากน้ำเสียง เหมือนพุ่งเป้ามาที่ตระกูลซ่งโดยเฉพาะ ที่แท้ก็มีคนจ้อง ตระกูลซ่งมาก่อนแล้ว ตระกูลซ่งนี่ เป็นตระกูลมีเงินอันดับต้น ในพื้นที่ ถูกคนจับจ้องก็ไม่ใช่เรื่องแปลก พวกเราก็เหมือนกันไม่ใช่หรือ ไม่สนใจพวกปลาเล็กปลาน้อย เลือกตัวใหญ่ลงมือ คราวนี้ถูกคนอื่นชิงตัดหน้า แต่ก็ถือว่าได้รู้อะไรมาบ้าง สินค้าที่ตระกูลซ่งขนส่ง เหมือนกับซุนหลี เป็นเกลือเหมือนกัน เป็นแพะอ้วนจริง ๆ ด้วย คนที่เราจับตาดูคราวก่อน เถ้าแก่หอสุราคนนั้น เป็นสายของตระกูลซ่งจริง ๆ ตอนนี้ตระกูลซ่งถูกปล้นสินค้า เกรงว่าระยะนี้ คงจะไม่ส่งสินค้าอีก คุณชายวางใจ คนรับใช้ตระกูลซ่ง ช่วงนี้มาฟังงิ้วที่นี่บ่อย ๆ ข้าจะสืบข่าว อยู่ที่นี่ต่อ ทำไม มีอะไรไม่ถูกต้องหรือ ข้ารู้สึกเหมือน เคยเห็นโจรพวกนี้ที่ไหนมาก่อน ไม่มีเวลาสนใจเรื่องอื่นแล้ว ใช้วิธีเดิม ถ้าได้ข่าวอะไร ก็ผูกผ้าแดงไว้หน้าโรงเตี๊ยมรถม้า พอข้าเห็น ก็จะมาสมทบกับเจ้า คือว่า คนของทางการ ช่วงนี้ไม่มีความเคลื่อนไหวอะไร แต่พวกเขาไม่ปล่อยท่านแน่นอน คุณชายต้องระวังให้มากด้วย ท่านซ่อนตัวอยู่ในตระกูลเหลียน ก็ต้องเพิ่มความระวังด้วย ตอนนี้เป็นช่วงเก็บเกี่ยวผลผลิตฤดูใบไม้ร่วง ตระกูลเหลียนมีแรงงานอย่างข้าเพิ่มมาอีกคน เหตุใดจะไม่ยินดี
วางใจได้ พวกเขาไม่สงสัยหรอก ขอรับ เจ้าสาม มัดข้าว ที่เจ้าเกี่ยววันนี้ ให้เรียบร้อยนะ เดี๋ยวเย็นนี้ ลากกลับไปพร้อมกัน ท่านปู่ ไม่เคยทำนามาก่อนใช่ไหม ใช่ขอรับ งานพวกนี้ดูแล้วไม่ยาก แต่ทำแล้วไม่ง่ายเลย ทำเอามือเป็นแผลหมดเลย ท่านปู่มอง ก็รู้ทันทีเลย ไม่ได้จะพูดเรื่องแผลเล็กน้อยของเจ้าหรอก ชาวนาเก็บเกี่ยวข้าว ใครไม่ชนไม่ถูกบาดมือบ้าง นี่เป็นเรื่องปกติ แต่ว่าชาวนาน่ะ ขอแค่เคยทำนา ก็จะรู้ความล้ำค่าของข้าว ไม่มือหนักตีนหนักเหมือนเจ้าหรอก เจ้าดูข้าวพวกนี้ กระจายเต็มพื้น มา พักสักหน่อยเถอะ เจ้ามาตระกูลเหลียนเรา ก็สักพักได้แล้ว ถึงชิงซานจะเกิดเภทภัย ป้าของเจ้าก็รับเจ้ามาอยู่ที่นี่ แต่ว่านะ ผู้ชายเป็นหัวหน้าครอบครัว เจ้ามาอยู่ที่นี่ ก็ไม่ใช่แผนการระยะยาว เจ้าวางแผนไว้อย่างไร ข้าคิดว่า ไว้ช่วยท่านปู่กับท่านป้า เก็บเกี่ยวพืชผลเสร็จแล้ว ก็จะไปหางานทำที่ตัวตำบล ท่านปู่ ข้าเห็นปีนี้ผลผลิตดี ข้าวที่กินไม่หมด เอาไปแลกวัวแลกแพะที่ตัวตำบลได้แล้วใช่ไหม เจ้า ทำไมเจ้า ถึงมีความคิดที่ไร้เดียงสาแบบนี้ หลานโง่เขลานัก ท่านปู่โปรดสั่งสอนด้วย ชาวนาน่ะ ของเล็ก ๆ อย่างเครื่องมือเกษตรในมือ
รองเท้าฟางบนเท้า และใหญ่จนถึงที่ดินแต่ละแปลง วัวแพะทุกตัว เจ้าว่ามา อันไหนบ้างไม่ต้องจ่ายภาษี ยิ่งตอนนี้ชาวนาแบ่งเป็นห้าระดับ สมบัติเจ้ายิ่งเยอะ ภาษีก็ต้องจ่ายเยอะ ใครจะกล้าเพิ่มปศุสัตว์ล่ะ แต่ทั้งหมดก็แค่ ให้มีชีวิตอยู่รอดแค่นั้นแหละ แต่ข้าได้ยินคนบอกว่า ชายแดนเกิดสงครามบ่อยครั้ง ราชสำนักตั้งภาษีไว้สูงและซับซ้อน ก็แค่ชั่วระยะหนึ่งเท่านั้น ทางการใช้วิธี แบ่งเกษตรกรเป็นห้าระดับ ก็เพื่อให้จ่ายภาษีอย่างยุติธรรม เรื่องนี้ข้าทำอะไรไม่ได้หรอก ข้าเห็นแค่ อำนาจในการแบ่งระดับพวกนี้ อยู่ในมือของขุนนางท้องถิ่นหมด บวกกับสองสามปีนี้ ขุนนางท้องถิ่นกับพวกเศรษฐี สมคบคิดกันใช้อำนาจ แย่งที่นาของชาวนา ไปหมด แล้วเรียกว่านาหลวง เกลือหลวงกลายเป็นเกลือส่วนตัว ชาวบ้านน่ะ ใช้ชีวิตต่อไปไม่ไหวแล้ว เจ้าสาม เจ้าสาม เจ้ากลับบ้าน ไปตักน้ำมาหน่อย ท่านพ่อ น้องสามเกี่ยวข้าวเร็ว งานในที่นา จะขาดเขาได้อย่างไร ข้าไปเอง ท่านพ่อ ข้าวิ่งเร็ว ข้าไปเอง เดี๋ยวสิ ท่าน นี่ห่างจากบ้าน หลายลี้เลย ระหว่างทางลำบากจะตาย ข้าไปเอง ท่านอยู่ที่นี่แหละ สามีไร้ความสามารถ ภรรยาต้องลำบาก ข้าจะรับความลำบากนี้เอง ข้าไป ท่านนี่
ปล่อยมือ ปล่อยมือ ข้าไป เจ้าไปห้องน้ำตั้งหลายรอบแล้ว – ข้าไปเอง – ไม่ต้องแย่งกันแล้ว เจ้าไป ได้ ๆ ๆ เอาไป ไปทำอะไรหรือ มา ซิ่วเอ๋อร์ ไม่ร้อนแล้ว ค่อย ๆ กินนะ ทำไมเจ้าถึงกลับมาได้ล่ะ ปู่ให้ข้ากลับมาตักน้ำ ย่า อาหารเที่ยงของพวกเรา อุดมสมบูรณ์ดีจัง มีแป้งย่างไส้เนื้อด้วย เจ้าอย่าหวังเลย นี่แป้งย่างไส้เนื้อ ที่ทำให้ข้ากับพี่ใหญ่ ไม่มีส่วนของเจ้า ม่านเอ๋อร์ทำงานมาตั้งหลายวันแล้ว ก็ลำบากเอาการ นางมีอะไรให้ลำบากกัน เด็กบ้านนอกวิ่งไปเล่นที่ที่นาทุกวัน ชินตั้งนานแล้ว ลุงใหญ่ของเจ้าน่ะ เกี่ยวข้าวจนขาแพลง อยากกินแป้งย่างไส้เนื้อ เจ้าไม่ต้องทำตัวเป็นพวกตะกละ ที่คิดแต่จะกิน เก็บเรื่องแป้งย่างนี่ ไว้ให้มิดเลยนะ ไปถึงที่นาแล้วห้ามพูดเด็ดขาด ไม่รู้จักดูหน้าตาตัวเองซะบ้าง คู่ควรจะกินแป้งย่างไส้เนื้อกับเขาด้วยหรือ มองอะไร ไม่ได้มองอะไร ก็แค่มองแป้งย่างไส้เนื้อ ในมือของน้าเล็ก อยากกินมากเลย ถ้าไม่ให้ข้ากินสักคำ ปากข้าก็ปิดไม่มิดหรอก ท่านแม่ ท่านดูนางสิ เจ้าเด็กบ้า
เจ้าเด็กบ้านี่นะ ย่า ๆ ๆ อย่าโมโหไป ข้าจะพูดกับนางเอง ม่านเอ๋อร์ ท่านพ่อข้าน่ะ ไม่เคยลงไปทำงานที่แปลงนามาก่อน พอขาแพลง ก็เลยอยากกินของอร่อย ท่านย่าก็ทำแป้งย่าง แค่ไม่กี่แผ่นนี่เอง แผ่นนี้ เจ้าเอาไป กินตอนร้อน ๆ กินเสร็จแล้ว ค่อยกลับไปที่แปลงนา กินแป้งย่างลงไปแล้ว ก็อย่าปากโป้ง ระวังข้าจะฉีกปากเจ้า วางใจได้ ข้าไม่พูดเด็ดขาด ถ้าข้าพูดออกไป ดื่มน้ำก็ขอให้สำลักน้ำจนตาย ฝนตกก็ให้ฟ้าผ่าตาย ออกจากบ้าน ก็ขอให้รถม้า ที่ม้าสี่ตัวลากชน จนจำแม่ไม่ได้ แป้งย่างไส้เนื้อนี่ มาจากไหนหรือ ม่านเอ๋อร์พูดไม่ได้ พูดมา ปู่จะหนุนหลังเจ้าเอง ข้ากลับบ้านไปตักน้ำเสร็จ ก็เห็นท่านย่า ฮวาเอ๋อร์ แล้วก็น้าเล็ก กำลังย่างแป้งย่างไส้เนื้ออยู่ ข้าคิดว่า นี่ต้องให้ คนทั้งบ้านกินนี่นา แต่น้าเล็กไม่ให้ข้ากิน ให้ตายสิ พี่ฮวาเอ๋อร์ กลัวว่าข้าจะเอาเรื่องแป้งย่าง มาบอกทุกคน ก็เลยให้ข้ามาหนึ่งแผ่น แต่ข้าจะกล้ากินที่ไหนกันล่ะ ถึงแม้ว่า ข้าจะมีแป้งย่างไส้เนื้อแค่แผ่นเดียว ข้าก็ต้องให้ท่านปู่กิน ใช่
ท่านปู่ลำบากที่สุดในบ้าน แต่ว่าท่านปู่ ข้าคิดไม่ออกเลยจริง ๆ ครอบครัวเดียวกัน ควรจะมีทุกข์ร่วมต้าน มีสุขร่วมเสพไม่ใช่หรือ พวกเราแยกบ้านกันแล้วหรือ ใครบอกว่าแยกบ้าน แล้วทำไม ถึงใช้ชีวิตได้ไม่ยุติธรรมแบบนี้ เจ้ารอง ไปบอกแม่เจ้าซะ เย็นนี้กินแป้งย่างไส้เนื้อ กลับมา เรื่องนี้ เรื่องนี้ต้องให้ท่านพ่อไปเอง ถ้าข้าไปท่านแม่ต้อง ตวาดข้าออกมาแน่ ข้าไปเอง เย็นนี้ได้กินแป้งย่างไส้เนื้อกันทุกคน ดี กินให้พอเลย – ดี – ดี ไป ๆ ๆ ใช่ กินให้พอ ๆ โธ่ ให้ตายเถอะ ต้องขอบคุณม่านเอ๋อร์ ป้าสะใภ้รองถึงได้กินแป้งย่างไส้เนื้อ ป้าสะใภ้รอง พูดแบบนี้ไม่ถูกนะ เป็นเพราะมีท่านปู่ต่างหาก เราถึงมีแป้งย่างกิน ก็จริง ๆ ไม่ต้องนิ่งกันแล้ว กินเถอะ มื้อนี้มื้อเดียว ทั้งแป้ง เนื้อหมู เงินค่าอาหารครึ่งเดือนเลย ไม่รู้จักทำงาน มีแค่ตัวล้างผลาญ อยู่คนเดียว เจ้าจะว่าใคร ข้าไม่ทำงานหรือ มีแค่ท่านที่ทำงานหรือ
คนทั้งบ้าน ที่กินที่ดื่มอยู่ทุกมื้อ ลอยลงมาจากฟ้าหรือ ข้าเสพสุขอยู่ในบ้าน เหมือนพระสนมหรือ ท่านแม่ อย่าโมโหไป เจ้าดูนะ คนทั้งครอบครัว ใช่ คนที่ย่างแป้งให้คนทั้งบ้านคือเจ้า ย่างแป้งเสร็จแล้ว ที่ถูกตำหนิก็ข้าเหมือนกัน ข้าเป็นห่วงครอบครัวนี้มากจริง ๆ ทั้งวันทั้งคืน ยุ่งตลอด สุดท้ายก็ถูกตาแก่หนังเหนียวอย่างเจ้า มาด่าอีก เพราะเจ้าเด็กบ้าคนเดียว บอกให้เก็บไว้ให้มิด ยังจะวิ่งไปยุงแยงอีก หัวใจของเจ้า หมากินไปหมดแล้วหรือ เมื่อครู่ไม่รู้ใครสาบานเอาไว้ กินแป้งย่างไปแล้วยังกล้าพูดส่งเดช ไม่กลัวจะเป็นจริงหรือ ข้าไม่ได้กินแป้งย่างนั่นสักหน่อย ทำไมข้าต้องกลัวด้วย เช่นนั้นข้าก็ขอให้สวรรค์ ฟ้าผ่าใส่เจ้าจนตาย ให้รถม้าชนเจ้าตาย หุบปากเจ้าซะ เจ้าตัวบัดซบ มีที่ไหนกันที่น้าเล็ก สาปแช่งหลานสาวตัวเอง ทำไมถึงมีลูกที่โหดร้าย แบบเจ้ากันนะ เป็นเพราะแม่เจ้าตามใจ ท่านพ่อ เป็นเพราะเหลียนม่านเอ๋อร์คนเดียวเลย ท่านดู เจ้ายังจะเถียงอีกใช่ไหม ข้าเปล่า ท่านกล้าตีนางหรือ ข้าขอสู้ตาย คอยดูข้า… ข้าสู้ตาย ท่านแม่ ท่านแม่ กลับไป กลับห้องไป กลับไป [โรงเตี๊ยมรถม้า] ไป
ไปได้ นี่อายุเยอะแล้ว ลูกชายบ้านเหล่าจาง เป็นคนซื่อมาก ทำไมคนของทางการถึงมาล่ะ ใครจะไปรู้ล่ะ เดี๋ยวก่อน ไป วันนี้มีเรื่องอะไรหรือ หยุดก่อน เป็นคนที่ไหน [ประกาศจับ] ค่ายสิบสามลี้น่ะ ข้ามาค่ายสิบสามลี้บ่อย ทำไมไม่เคยเห็นหน้าเจ้ามาก่อนเลย บ้านเดิมข้าอยู่ที่ หมู่บ้านตระกูลเสิ่น อำเภอชิงซาน เมื่อต้นปีเกิดอุทกภัยขึ้น เลยเดินทางลงมาทางใต้ ขออาศัยอยู่กับท่านป้าข้า ลงใต้มามีป้ายผ่านทางหรือเปล่า ท่านมือปราบล้อเล่นแล้ว เกิดภัยธรรมชาติ ขุนนางต่างลี้ภัยไปหมด จะมีป้ายผ่านทางได้อย่างไร พ่อหนุ่มคนนี้ อาศัยอยู่ที่ตระกูลเหลียนจริง ๆ ไม่ผิดแน่นอน ทางการกำลังจับโจรภูเขา คนผู้นี้ไม่เพียงมีใบหน้า คล้ายกับคนในภาพ แถมบนตัว ยังไม่มีหลักฐานจากทางการด้วย ถ้าปล่อยตัวไป อย่าว่าแต่หัวหน้าอย่างเจ้า แม้แต่เจ้าหน้าที่อย่างเรา ก็ยากจะหนีความรับผิดชอบพ้น พ่อหนุ่มเหิง มานี่หน่อย วันงานเต้นรำ ข้าเห็นเจ้ากับพ่อหนุ่มคนนี้ คุยเล่นหัวเราะกัน น่าจะรู้จักกับเขาอยู่ เจ้าว่ามา พ่อหนุ่มคนนี้ เป็นหลานของตระกูลเหลียนจริงใช่ไหม [ภารกิจ พันตำลึง] [รายรับ 0]
[รายจ่าย ถูกย่าริบเงินไป 22.56 ตำลึง]